Categoriearchief: Kunst en cultuur

2021 – DOOD TIJ OF HET ONGEMAK VAN EEN TERE HUID


Viel ik me daar in mei met een fiets vol boodschappen de struiken langs de kant van het fietspad in. Mijn eieren en avocado’s hadden geen schrammetje, maar mijn rechterarm zat flink onder het bloed zag ik toen ik thuis de schade opnam. Een ruime ontvelling van de rechterarm, die de huisartsassistente behoedzaam schoonmaakte en van een zeer aanzienlijke pleister voorzag. Als bonus was er nog de tetanusspuit en toen kon het 81-jarige mannetje weer opgelapt met de bus naar huis.
Twee dagen later probeerden we thuis de gigapleister volgens opdracht te verschonen, die op zijn beurt weer een flinke lap huid van mijn arm stroopte. Herstel bleek uitsluitend mogelijk ‘aan de lucht’, korte mouwen dragen dus en vooral niet stoten of anderszins de huid beschadigen. En nooit meer pleisters plakken!
Binnen een halfjaar had ik vijf stukken nieuwe huid op armen, scheenbeen en schedeldak. Terwijl ik mijn fiets toch in dat halve jaar met geen vinger meer aangeraakt had!

Fietsen is leuk, maar kan ernstig schade toebrengen aan je gezondheid.
Lees verder 2021 – DOOD TIJ OF HET ONGEMAK VAN EEN TERE HUID

2020 – Achter de deur van de Corona-pandemie

Zulke dingen overkomen mij de laatste tijd vaker: ik tik op mijn laptop een stukje over HET onderwerp dat ik eens uitvoerig aan de orde wil stellen… en hup, daar maak ik een onbegrepen ‘opslagfout’ en verdwijnt alles in het grote niets. Nergens meer te vinden, een zwart gat erbij. Gelukkig wel een gat waarvan de inhoud grofweg nog bij mij bekend is. Het nieuwe zwarte gat heet 2020, en ik ga proberen om het uit het hoofd nieuw leven in te blazen, liefst zonder andere digitale ontsporingen te veroorzaken.

Lees verder 2020 – Achter de deur van de Corona-pandemie

2014 – ‘Alles is materiaal,’ zoals mijn dochter zegt

'Geef aan de keizer wat aan de keizer toekomt...'
‘… en geef aan de keizer wat aan de keizer toekomt.’

Je pakt je to do list, krabt ‘s met je balpen achter je linkeroor, je weet best dat je natuurlijk ik moet zijn maar je volhardt samenzweerderig in die gemeene tweede persoon, neemt ’n laatste slok van je halfkoude koffie, en oja, belastingen doen, clubwandeling voorbereiden, grotelijks gras bijzaaien nu onderdehand eens man!, blogje schrijven, schuurdak repareren, en wat dacht je van …? Lees verder 2014 – ‘Alles is materiaal,’ zoals mijn dochter zegt

2008 – Kan het heftiger/tederder?

Barack en Michelle Obama.
Barack en Michelle Obama,  gouden duo.

Het is een Opmerkelijk Jaar, 2008, een Jaar van Grote Gebeurtenissen met Kapitale Beginletters: de kansloos ingeschatte ‘zwarte’ democraat Barack Obama wint met z’n ‘Change’ en z’n ‘Yes, we can’, en met z’n inzet van jonge vrijwilligers (en hun experience op social media) het Amerikaanse presidentschap. En brengt daarmee een enorme euforie in de hele westerse wereld teweeg – een vergelijking met de keuze voor John F. Kennedy in 1960 dringt zich aan mij op. 4 november 2008 is het overal feest, bijna overal. Lees verder 2008 – Kan het heftiger/tederder?

2007 – Over langpootmuggen, valletjes en het aanzien van de dood

Balthasar op De Zeepkist.
Balthasar op De Zeepkist.

Vanaf 2006 is het kiezen van onderwerpen voor deze autobiografie grenzeloos veranderd: in dat jaar begon ik onder de naam Balthasar namelijk stukjes te schrijven voor de site ‘Schrijverij en uitgeverij De Zeepkist’ (http://ww.de-zeepkist.nl/) van onze dochter Mi. Lees verder 2007 – Over langpootmuggen, valletjes en het aanzien van de dood