1963 – De kunst van het kiezen

Elk Balthasarsjaar is het ‘n beetje hetzelfde liedje: ik heb te veel onderwerpen. Wat te kiezen, en waarom. En niet te vergeten: hoe aan te pakken? Voor 1963 ga ik op zoek naar hulp.

En opnieuw... contact!
De hulplijn – Open communicatie

– Goedemiddag, met de schrijvershulplijn, met Maarten. Waarmee kan ik u van dienst zijn?
– Ook goedemiddag, meneer ‘t Hart. Hier met Balthasar. Ik heb een blog waarin ik mijn autobiografie schrijf aan de hand van mijn geleefde jaren. Ik begon in 1940, en ben nu toe aan 1963. In elk jaar vertel ik iets uit mijn persoonlijke leven, gecombineerd liefst met een gebeurtenis uit de wijdere wereld; bovendien probeer ik geschiedenis en actualiteit logisch aan elkaar te koppelen; en dan wil ik ook elk jaar nog eens eindigen met een serieus gedicht dat al het erbovenstaande in één krachtig beeld samenvat.
– By Jove, Balthasar, dat noem ik geen kattepis. Kun je misschien een voorbeeld geven?
– Het gemakkelijkste is natuurlijk, meneer ’t Hart, als u even naar mijn site gaat, en daar een paar van de door mij beschreven jaren doorneemt. De site heet www.balthasarsblog.nl , en is een onderdeel van het bouwwerk ‘De-zeepkist’ (klik op: !), de ‘zaak’ van mijn dochter. Maar…
– Gun me even de tijd, Balthasar. En bel me dan over een halfuurtje terug. Dan zal ik…
– Maar… okee, nou ja. Is het dan niet handig als u alvast weet wat ik u eigenlijk wil vrag…?
– Tuutuutuutuut.

[ Een half uur later ]

– Goedemiddag, met de schrijvershulplijn, met Maarten. Waarmee kan ik u van dienst zijn?
– Ja met Balthasar nog ’n keer, meneer ’t Hart. Ik hoop dat u zich mij nog herinnert van een half uur geleden. Het gaat over mijn blog dus, en mijn autobiografie, en dat ik nu bij het jaar 1963 aanbeland ben. Mijn vraag aan u is…
– Nou, Balthasar, om te beginnen kun je me gewoon ‘Maarten’ noemen hoor, tenslotte ben jij van 1940, en ik van 1944. – Goed, ik heb zo ‘s ’n paar van die jaren van je doorgekeken, en ik kan zeggen, prima, ga zo door, niks mis mee. Maar één tip: beperk je een beetje in het aantal onderwerpen per jaar, want…
– Laat dat nou net de vraag zijn die ik u pardon jou voor wilde leggen. Kijk, ik heb net het nieuwe boek over uw moeder, uw vader en uzelf uit en ik vroeg me af: dat boek had je natuurlijk met gemak tig keer zo dik kunnen maken. Maar hoe selecteer je nu wat je wél en wat je níet wilt gebruiken, hoe beslis je om deze keer nu wel of geen uitleg te geven over de achtergronden die geleid hebben tot…
– Ho, wacht even, Balthasar, jij hebt het natuurlijk ontzaglijk eenvoudig met die aanpak in jaartallen. Je maakt per jaar gewoon een lijst van gebeurtenissen, privé en uit de Umwelt, en je brengt er een rangorde in aan. De onbelangrijke dingen laat je vanzelfsprekend weg want waarom zou iemand geïnteresseerd zijn in kwestietjes die jij zelf al ondergeschikt vindt. Ik geef een voorbeeld. Bij het jaartal 1963 denkt iedereen, iedereen, natuurlijk meteen aan de moord op Kennedy en waar hij/zij toen was. Nou, daar zou ik dus geen woord aan vuil maken, juist omdat iedereen toch al die link legt. Bovendien…
– Nou, meneer Maarten, dan zal ik je mijn lijst van onderwerpen voor 1963 ‘s voorleggen. Dan mag jij mij vertellen wat ik daarvan wél en níet zou moeten kiezen, en waarom. Komtie.

Ellen Deckwitz, dichter en stoorzender
Ellen Deckwitz –  dichter en stoorzender

– Wacht, daar komt net een dringend telefoontje van Ellen Deckwitz binnen. Die kan ik niet laten wachten, het gaat over ons gezamenlijke optreden in DWDD van volgend seizoen. Kun je me over een halfuurtje terugbellen?

[ Weer een halfuur later… ]

– Goedemiddag, met de schrijvershulplijn, met Maarten. Waarmee kan ik u van dienst zijn?
– Ik neem aan, Maarten!, dat ik je nu ongestoord mijn lijst onderwerpen 1963 voor kan leggen? Want…
– Kun je ’t misschien een beetje kort houden, Balthasar? Over een kwartier is m’n shift afgelopen, en thuis wacht een nieuw geschrift in de machine op mijn volledige inzet.
– Okee, dan som ik ze voor de vuist weg op.
* Onze eerste vakantie op Terschelling, de overtocht met de biddende meeuwen, de camping van Boer Wulp en z’n gescheiden veldjes voor jongens en meisjes, het kiprestaurant De Dry Grapen waar ze fenomenale sorbets serveren, de vriendin van Bert als bruinbuikblubberzwijntje, welke boeken we bij ons hadden (‘Don Quichot’ natuurlijk, en ‘Linker been gezocht’ van F.R. Eckmar), het receptenboekje van Bert waarin precies staat hoe je bloemkool kookt op de primus, en nog zo wat interessante aspecten van vakantie op een eiland, en niet te vergeten: het Profumo-schandaal, weet u nog wel?

Ingang 'Huize Bloemenkamp', verpleegstersflat 1963
‘Bloemenkamp’ (verpleegstersflat 1963)  – Gesloten communicatie

* Ga ik over tot onderwerp nummer twee: ‘zuster Broeders’. De leidinggevende van meisje M. tijdens de opleiding tot verpleegster; die had bezwaren tegen onze verkering, en belde daarom M’s ouders op om hen voor mij te waarschuwen. Wat tot een spetterende rel en het ontslag van M. leidde omdat, en ik citeer, ‘volgens de normen van het ziekenhuis ondergeschikten per definitie ongelijk hebben en leidinggevenden per definitie gelijk’. M’n schoonmoeder woest, M. woest, ik woest, én van zins om me tot de hoogste verpleegstersleiding te wenden. Maar M. neemt zelf ontslag, ‘omdat ze het anders wel gekregen zou hebben’, en vindt een nieuwe baan in Haarlem.
* Komen we aan het derde onderwerp waar ik in 1963 over zou willen schrijven: verkering op afstand, met wekelijkse brieven en telefoongesprekken die vaak anders uitpakken dan je bedoelt. Een nieuw fenomeen voor ons. Maar gelukkig hebben we de weekends nog.
* O, en dan niet te vergeten natuurlijk wat er wel niet allemaal in de grote wereld gebeurt: de barste Elfstedentocht ooit, met Reinier Paping; bisschop Bekkers met z’n tv-toespraak over het eigen

geweten en het aantal kinderen dat je wilt nemen; Kennedy in Berlijn, met zijn ‘Ich bin ein Berliner’; de ‘I have a dream’-speech van Martin Luther King in Washington ; Rob de Nijs met de kraker ‘Het ritme van de regen’; plus: hoe Paardekooper onze opstellen beoordeelt…

– Stopstopstop, Balthasar. Wil je me gek maken soms?
– Nee, ik wil juist van je horen hoe je je lezers níet gek maakt. Hoe kies ik, wat wel, wat niet, hoe en waarom.
– Alles goed en wel, Balthasar. [ Even een slokje water nemen, godskristusnogantoe. ] En er zit vast ook wel iets interessants tussen, mits kordaat opgeschreven, en uitdagend kort gehouden natuurlijk. Maar! HET BELANGRIJKSTE NIEUWS VAN 1963 HEB IK NIET GEHOORD. Zou je je daar niet eens op focussen?
U bedoelt, je bedoelt?
– DE UITVINDING VAN DE VLAFLIP NATUURLIJK! Dat overheerlijke toetje van yoghurt, vla en rode siroop! Paul Koppelaar! Schrijf daar ‘s ’n kort hilarisch stukje over, Balthasar! En jouw 1963 zit gebeiteld!
– Zou je denken, Maarten? En allemaal met uitroeptekens en kapitalen? Zou ’t niet toch interessanter zijn om verslag te doen van ons intieme bezoek aan de eerste Pink Panther-film, met Peter Sellers, en met die waanzinnig indringende muziek van Henry Mancini, en…
– Tuutuutuutuut.

De nieuwe stijl, Internationale avant garde
Tijdschrift ‘de nieuwe stijl’ – In plaats van communicatie

Sorry mensen, hier zult u het voor 1963 mee moeten doen. – Bent u er, net als meneer ’t Hart (jaja, ik mag Maarten zeggen), toch een beetje gek van geworden? Lees dan als antidepressivum onderstaand GEDICHT van Hans Sleutelaar (in 1966 gepubliceerd in het tijdschrift ‘de nieuwe stijl’): interessant, kordaat, uitdagend compact!
Waarschuwing: antidepressiva hebben  doorgaans pas na enkele weken effect. Denk daaraan.

GEDICHT

Wollt Ihr die totale Poesie?

2 gedachten over “1963 – De kunst van het kiezen”

Laat een antwoord achter aan mirjam Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.