Viel ik me daar in mei met een fiets vol boodschappen de struiken langs de kant van het fietspad in. Mijn eieren en avocado’s hadden geen schrammetje, maar mijn rechterarm zat flink onder het bloed zag ik toen ik thuis de schade opnam. Een ruime ontvelling van de rechterarm, die de huisartsassistente behoedzaam schoonmaakte en van een zeer aanzienlijke pleister voorzag. Als bonus was er nog de tetanusspuit en toen kon het 81-jarige mannetje weer opgelapt met de bus naar huis.
Twee dagen later probeerden we thuis de gigapleister volgens opdracht te verschonen, die op zijn beurt weer een flinke lap huid van mijn arm stroopte. Herstel bleek uitsluitend mogelijk ‘aan de lucht’, korte mouwen dragen dus en vooral niet stoten of anderszins de huid beschadigen. En nooit meer pleisters plakken!
Binnen een halfjaar had ik vijf stukken nieuwe huid op armen, scheenbeen en schedeldak. Terwijl ik mijn fiets toch in dat halve jaar met geen vinger meer aangeraakt had!
