Zulke dingen overkomen mij de laatste tijd vaker: ik tik op mijn laptop een stukje over HET onderwerp dat ik eens uitvoerig aan de orde wil stellen… en hup, daar maak ik een onbegrepen ‘opslagfout’ en verdwijnt alles in het grote niets. Nergens meer te vinden, een zwart gat erbij. Gelukkig wel een gat waarvan de inhoud grofweg nog bij mij bekend is. Het nieuwe zwarte gat heet 2020, en ik ga proberen om het uit het hoofd nieuw leven in te blazen, liefst zonder andere digitale ontsporingen te veroorzaken.
Categorie archief: Politiek
2019 – In de schaduw van 2020
Sinds ik nog maar één stukje per jaar hoef te schrijven om dit feuilleton (‘Een leven in jaartallen’) actueel te houden, heb ik steeds meer tijd nodig ‘om er weer in te komen’. Om mezelf op te warmen dwaal ik dan door de opstellen over verleden jaren, een enkele keer met lichte teleurstelling, meestal met genoegen, soms met verwondering en een doodenkele keer met oprechte verbazing over het treffende resultaat. Verder lezen
2012 – Kollebloemen
Over vaandelvlucht gaat het in dit jaar, over hakken in heupen, over rondvliegend schroot op het spoor, over doping in de wielersport, en even, heel even, over bepaalde maffiapraktijken. Maar het grootste deel van het jaar 2012 gaat over Vlaanderen, over Ieper, De Grote Oorlog, de slachtoffers, de memorialen, en natuurlijk over hét gedicht: In Flanders Fields the poppies blow… Hoor hoe Leonard Cohen dat leest! Verder lezen
2002 – Kippenvel. Tranen. Gelach.
Geheugenprofessor Douwe Draaisma heeft een nieuw boek uit: ‘Als mijn geheugen me niet bedriegt’ (Groningen, 2016). Het gaat erover – heb ik in de krant gelezen – hoe mensen hun herinneringen vervormen in het licht van nieuwe gebeurtenissen. Verder lezen
1995 – De stem van het water
Zeker bij beschouwing achteraf kleeft aan een jaar soms onverbiddelijk het 1672-etiket: Rampjaar! Nationaal en internationaal is 1995 zo’n jaar. – Ik releveer een paar calamiteiten om mijn stelling te staven. Verder lezen
1978 – Puree
Zoals wel beweerd wordt zit het soms mee, en soms tegen. Begin 1978 zit het mij allemaal nogal tegen. Ik raak in de put van gedoe op het werk, van de zwaar drukkende verantwoordelijkheid, van m’n ingewikkelde avondstudie Nederlands MO-B, en van m’n eigen lichte neiging tot somberte, ja, van wat eigenlijk niet? Het is beter dat ik maar ’s een tijdje thuis blijf, wat rustgevende pilletjes slik, en stad en land af fiets naar betere tijden. Verder lezen
1977 – Het aanzien van de politiek
Jaja, het waren tijden om Vrij Nederland te lezen, groot formaat opinieweekblad van linkse signatuur, groot formaat stukken van wezenlijk belang, hoge oplage ook: 115.000 in 1977. Verder lezen