Op broze voeten past de maand augustus het jaar 1959 in twee markante delen af: aan de ene kant het staartje van mijn ‘schoolloopbaan’, aan de andere de start van mijn ‘werkzame leven’. – Studeren aan een dagopleiding zit er voor mij niet in, er moet geld in het laatje komen.
Wat augustus óók markeert is de onbedaarlijke zomer van 1959, het wordt het zonnigste jaar ooit, met een Indian Summer tot diep in september en oktober. Lees verder 1959 – Loopplank met hete kolen
Het ’s-Hertogenbosch Jongerenkoor repeteert zondagsochtends om 11 uur in het Noord-Brabants Museum dat gevestigd is in de Oude Sint Jacobs-kerk aan de Bethaniënstraat. Je loopt door een donkerverlaten museumzaal, met sombergetinte schilderijen van Hendrik Chabot (1894-1949) aan de wanden, naar het geheel in wit uitgevoerde repetitielokaal aan de achterzijde van het gebouw. Lees verder 1958 – Auf Flügeln des Gesanges
Juli 1957: ik zit met al m’n schoolgenoten-bovenbouw in de aula voor de finale rapportbijeenkomst. Rector Pacilly leest per klas de namen alfabetisch op. Na elke naam elleboogt zich een dubbele punt naar voren: ‘Bevorderd!’ damoclest Pacilly dan. Of: ‘Niet bevorderd!’, met een hatelijk accent op ‘niet’. – Volgende naam. Lees verder 1957 – Reculer pour mieux sauter*
In de jaren vijftig en zestig vliegen ze uit, de Balthasartjes. De meisjes trouwen van huis uit, of liever: vanuit huis, nog preciezer gezegd: vanuit het ouderlijk huis. Vijf keer is er een bruiloft in de werkplaats/winkel aan de Korenbrugstraat, zeven maal verkassen we met de hele bubs naar andere ouderlijke huizen. De eerste keer naar Amsterdam voor mijn kunstbroer en zijn artistieke vrouw, een keer naar Schijndel als ik zelf aan de beurt ben, de andere keren naar elders in Den Bosch. Lees verder 1956 – Hoe koud het was, en hoe dichtbij