Het einde van het Balthasarsblogjaar 2015 loopt onvermijdelijk uit op een korte terugblik en een kleine herpositionering. Ik heb nu 45 jaartallen van mijn leven beschreven (1940 t/m 1985), exclusief 6 intermezzi en terzijdes. In printpagina’s uitgedrukt zijn dat 194 volgeplempte A4’tjes – en dan heb ik de ruimte voor de geplaatste YouTube-filmpjes natuurlijk niet meegerekend omdat die in het printproces nou eenmaal niet existeren. Lees verder Intermezzo 6 – Reflecteren maar
1985 – Meneer Kopje
Met de reis naar Hellas nog in de benen en in het hoofd solliciteer ik me een fikse slag in de rondte om aan passend werk te komen. Dat is in 1985 ongeveer even moeilijk als in 2015: economische crises hakken erin, ‘hoe oud bent u ook alweer?’, en de automatisering vreet voorlopig alleen maar banen. ‘Passend werk’ wordt steeds meer van elastiek dat uitlubbert in de was. – ‘En nee, tevreden was hij niet.’ Lees verder 1985 – Meneer Kopje
1984 – Wilt u met mij dansen?
Zondagmorgen na het ontbijt begon ik op de achterkant van een pensioen-envelop, in rap tempo en volkomen ‘uit het hoofd’, onze eerste Griekenlandreis (oktober 1984) in tijdstippen en gebeurtenissen uit te drukken. Ik was verrast en ook wel een beetje trots dat ik gaande het schrijven alles nog bleek te weten. Lees verder 1984 – Wilt u met mij dansen?
1983 – ‘Alsof het nooit meer lente zou worden / zoveel blad is gevallen’
In de uitverkoop kocht ik ooit voor 2,50 gulden het boek ‘Mijn laatste snik’ (Meulenhoff, 1982), ‘Discrete herinneringen’ van de Spaanse cineast Luis Buñuel (1900-1983) – wie kent hem niet? Lees verder 1983 – ‘Alsof het nooit meer lente zou worden / zoveel blad is gevallen’
Intermezzo 5 – Het ongeveer-jaar 1982
Soms zit ik achter m’n feuilleton-laptop en kan ik niet 100% scherp krijgen of een (gezins)-gebeurtenis nou in dit, in een vorig of een volgend jaar plaatsgreep. Lees verder Intermezzo 5 – Het ongeveer-jaar 1982
1981 – Klein dood vogeltje
Na haar dood en begrafenis in 1980 droomde ik elke nacht de vraag hoe ver het lichaam van mijn moeder nu in ontbinding was. Lees verder 1981 – Klein dood vogeltje
1980 – Het Requiem is niet van de lucht
Een driedubbelhartige aflevering is het geworden, 1980. Het jaar van de plotselinge dood van mijn moeder (*1902). En tijdens het beschrijven daarvan, 35 jaar verder in de toekomst (november 2015), het overlijden van mijn broer A. (*1929). En dan moet het nog december 1980 worden, met de gewelddadige dood van mijn jaargenoot John Lennon (*1940). – Ja, het is een en al Requiem aeternam wat de klok slaat in 1980, eeuwige rust. Lees verder 1980 – Het Requiem is niet van de lucht
1979 – Door de ogen van een kind
Het is zo’n jaar – 1979 – waarbij het persoonlijke in mijn herinneringen maar matig wil vlotten. Ik ken de feiten, natuurlijk, maar het verbindende gevoel voor dit jaar laat maar op zich wachten. Eerst dan maar eens wat feiten. Lees verder 1979 – Door de ogen van een kind
1978 – Puree
Zoals wel beweerd wordt zit het soms mee, en soms tegen. Begin 1978 zit het mij allemaal nogal tegen. Ik raak in de put van gedoe op het werk, van de zwaar drukkende verantwoordelijkheid, van m’n ingewikkelde avondstudie Nederlands MO-B, en van m’n eigen lichte neiging tot somberte, ja, van wat eigenlijk niet? Het is beter dat ik maar ’s een tijdje thuis blijf, wat rustgevende pilletjes slik, en stad en land af fiets naar betere tijden. Lees verder 1978 – Puree
1977 – Het aanzien van de politiek
Jaja, het waren tijden om Vrij Nederland te lezen, groot formaat opinieweekblad van linkse signatuur, groot formaat stukken van wezenlijk belang, hoge oplage ook: 115.000 in 1977. Lees verder 1977 – Het aanzien van de politiek